 |
| Bron: stylisheve.com |
Valentijnsdag. V-day. De dag van de
liefde. Het verklaren van de liefde, je ware liefde nog meer liefde laten
zien dan dat je al dagelijks doet of voor de niet romantici onder ons;
juist op deze dag je liefde in het zonnetje zetten.
Wat is nou precies de échte werkelijke oorsprong van
Valentijnsdag? Waarom heet het Valentijnsdag? En most important of all...
Waarom moeten mensen juist op deze dag hun liefde voor de ander laten zien? Dat
kan toch ook op andere dagen dan op Valentijnsdag? ‘Commercieel gedoe.’
Na een klein onderzoekje te hebben geraadpleegd via
mijn meest geliefde website Google, kom ik niet op één, twee of drie
verschillende ‘van oorsprong’ verhalen terecht, maar letterlijk
ontelbare verhalen. Ik weet niet eens meer welke ik moet geloven, dus houd ik
mijn eigen theorie aan. Het is dé perfecte dag om je stille liefde te verklaren
aan iemand waar je gek op bent. En dat kan uiteraard op verschillende manieren.
In mijn middelbare school tijd werden er op deze dag rode rozen langs lokalen
gebracht. Van te voren kon iemand een roos kopen voor dat ene speciale
meisje/jongen en iets op het kaartje erbij schrijven. Ik moet heel eerlijk
toegeven dat ik stiekem hoopte op een rode roos van een geheime aanbidder. Maar
liefst vier jaar lang tijdens mijn Mavo tijd, bleef ik hoop houden. Helaas
bleef het bij hoop. Nooit heb ik een rode roos gekregen van een geheime
aanbidder. Ik kreeg op mijn vijftiende wel iets anders opvallend.
Terwijl ik op deze lovable day aan het douchen was hoorde ik
beneden iets op de deurmat kletteren. Zo nieuwsgierig als ik was snelde ik de
douche uit, rende naar beneden en zag keukenpapier liggen. Met een
roze markeerstift mijn naam op geschreven. Met plakband was het pakje
verpakt. Apart om zo iets door de brievenbus heen te gooien, maar oké ik heb
een stille aanbidder. Eindelijk. Terwijl ik het keukenpapier van het
pakje afscheurde kwam er een Valentijns cd tevoorschijn met rustige,
romantische liedjes. Aan de binnenkant van de cd hoes zat er een briefje. Een
heel verhaal dat de stille aanbidder een crush op me had. Afzender: …….
Om het verhaal wat
te verkorten… Het bleek van Patrick te zijn. Type: Nerd. Uiterlijke omschrijving:
Slungel, bril met ronde glazen, bloempot kapsel, vieze nattige lippen, pukkels.
Parfum: Knoflook. Met alle respect, maar ik kon wel janken. En eigenlijk ook
wel heel erg hard lachen. Heb ik eindelijk een stille aanbidder, is het ook nog
eens the worst you could have! Achja, ik kan tenminste meepraten over stille
aanbidders met Valentijn.
 |
| Bron: stylisheve.com |
Uiteraard heb ik
destijds met mijn ex altijd wel iets aan Valentijn gedaan. Rood, hartjes,
rozen, kaarsjes en kleine cadeautjes en kaartjes uitwisselen. Wat vond ik dat
fijn! Die kaartjes heb ik nog steeds en het is enorm schattig om terug te
lezen. Nu de laatste jaren vind ik het maar commercieel gedoe, ben ik a-romantisch en vind ik het maar onzin. Meerdere
vriendinnen om mij heen zeggen nu precies hetzelfde. Hoe komt het dat ik het
vroeger zo geweldig vond en nu maar blèh.
Sta ik nu meer met beide benen op de grond? Is het omdat ik geen vriend heb? Of
ben ik totaal de feeling kwijt? Hoe dan ook, heel stiekem
is er een klein deeltje in mij die ‘hoop’ weer wat vergroot op een stille
aanbidder tijdens deze dag. En ik ben niet de enige. Wel of geen vriend(in);
iedereen hoopt wel op iets tijdens deze dag. Zelfs als de
vrouwen heel hard roepen, 'je
hoeft niets te doen voor me hoor met Valentijnsdag!', wordt er tóch stiekem
gehoopt dat de partner met een grote bos rode rozen thuiskomt met een goede
fles champie. Een klein lief kaartje erbij zou het helemaal afmaken.
Dus een kleine tip
voor de mannen; doe wat met deze dag; verklaarde de liefde of leg je partner in
de watten. Een klein cadeautje, chocolaatje, een roosje of een lief smsje zou
al genoeg zijn. Het gaat ten slotte om het gebaar.
Fijne Valentijnsdag!
Love X0,
Jade.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten