Confessions of a... Shopaholic

"A man will never love you or treat you as well as a store. If a man doesn't fit, you can't exchange him seven days later for a gorgeous cashmere sweater. And a store always smells good. A store can awaken a lust for things you never even knew you needed. And when your fingers first grasp those shiny, new bags... oh yes... oh yes."

"A new job? Hopefully. A new man? Possibly. A new handbag? Absolutely!"

Wat mannen hebben met auto's hebben vrouwen met kleding. Althans, ik. Zodra ik míjn winkel zie krijg ik al kriebels in mijn buik. Ik kom weer in contact met mooie (dure) spullen. 'Ik heb nog een bruine tas nodig' bedenk ik me dan gauw en ren bijna over de afdeling naar de tassen afdeling. Ondertussen zie ik in mijn ooghoek dat er nieuwe mooie sjaals zijn binnen gekomen. Toch snel even checken. Een glanzende blauwe sjaal van zijde trekt meteen mijn aandacht. 'Heel classy, chique. Die past mooi bij mijn nieuwe nette jasje.' Nee, ik kwam niet voor een sjaal, maar voor een tas. Zodra ik weer op de tassen afdeling ben gearriveerd zie ik tal van mooie tassen.

“You know that thing when you see someone cute and he smiles and your heart kind of goes like warm butter sliding down hot toast? Well that's what it's like when I see a store. Only it's better.”

Michael Kors geeft toch de voorkeur, as usual. Een prachtige bruine leren tas met slangenmotief schittert. Voorzichtig pak ik het juweeltje vast en neem een pose voor de spiegel. Ik smelt. Die tas is fan-tas-tisch. Niet meer en niet minder. Het prijskaartje zie ik bungelen, maar durf nog niet te kijken. Op de een of andere manier krijg ik het namelijk altijd voor elkaar de duurste tas of all te pikken. Eigenlijk moet ik 'm gewoon kopen. Of niet? Hoewel, ik heb hoe dan ook een bruine tas nodig. Of toch even wachten? Oké, ik zie net de de getallen op het prijskaartje al.. Ik wacht wel..

Dan maar het blauwe sjaaltje eerst.

“Jade Knoppert Dress: Dolce & Gabanna Shoes: Jimmy Choo Bag: Balenciaga!”

Oke.. Niet helemaal waar. Soms willen mijn fantasieën een beetje de bocht uitvliegen.
Reality check:

“Jade Knoppert Dress: Mango Shoes: Unisa Bag: Michael Kors!”

Helaas geen Haute Couture Designers als Alexander Wang, Christian Louboutin of Stella McCartney aan mijn lijf. Voordat ik in deze mooie, dure kleding kan rond paraderen over de Fifth Avenue met een AMEX Gold card in m'n hand, zal ik er eerst voor moeten zorgen dat ik iets meer nullen achter de komma op mijn bankrekening heb staan. Een grote kast vol met kleding? Of liever gezegd; a huge walk-in-closet? Graag! Maar niet vol met H&M'etjes. Tuurlijk shop ik ook daar wanneer mijn budget geen grote uitgaven toelaat. Het is echt niet zo dat ik daar op neer kijk. Ik verkies gewoon liever kwaliteit boven kwantiteit.

Hard to admit, but it does. Zara, Mango, Supertrash en de Bijenkorf zijn by far my favourite stores. Op de één of andere manier heb ik bij mezelf een verslaving gecreëerd die ik niet voor mogelijk hield. Het feit dat ik 's maandags op werk al uitkijk naar donderdagavond en het weekend, omdat ik weet dat ik dan weer kan shoppen, geeft al aan dat ik een kleine verslaving heb. 

“When I was 7 most of my friends stopped believing in magic. That's when I first started. They were beautiful, they were happy. They didn't even need any money, they had magic cards.”

Wanneer ik iets koop moet het direct tastbaar zijn. Ik wil het aanraken, voelen, passen. Het magische moment meemaken dat ik mijn betaalpas in het pinapparaat stop, mijn pincode intoets en vervolgens het tasje in ontvangst neem met mijn nieuwe kleding, schoenen of accessoires erin. Het geeft me een heerlijk en voldaan gevoel.

Ik ben me bewust van deze verslaving. Als het zo doorgaat zie ik mezelf zelfs al zitten bij een praatgroep in een kringetje; 'Hi, mijn naam is Jade en ik ben shopverslaafd.' Dit moet ik zien te vermijden. Aangezien ik wel van een uitdaging houd, ga ik per maandag 29 oktober as. de uitdaging aan met mezelf. Een week lang niet (window) shoppen. Oké, een week lijkt kort, maar voor mij lijkt het bij wijze van spreken een jáár. Al mijn waardevolle (ahum) pasjes laat ik achter bij mijn moeder. Ik zorg ervoor dat ik in ieder geval voldoende cash heb voor eten. Van lekker en duur eten ben ik ook zeker niet vies van (sushi!!) dus ook daarin ga ik de uitdaging aan. 

Wish me luck. Good luck. The best of luck! 

I'll keep you updated.

Love X0,

Jade.

Bron: http://www.imdb.com/title/tt1093908/quotes

Love in the wild - Part Two

Ein-de-lijk. Het is zover!!! Vanavond wordt de allereerste aflevering van Love in the Wild uitgezonden op RTL5 rond de klok van half 9. Spannend! En ontzettend leuk natuurlijk.

Afgelopen zomer deed ik al geheimzinnig over mijn ‘vakantie’ en riep ik veel vraagtekens op bij de meeste van jullie. Op dat moment mocht ik nog niet vertellen dat ik aan een televisieprogramma mee zou gaan doen, hoewel ik het van de daken kon schreeuwen. Hoe tof?! Sportief in de wildernis misschien wel de man van mijn dromen ontmoeten. Ik ben me er van bewust dat er hier en daar wat vrienden zijn die mij zich totaal niet kunnen indenken in sportkleding. Als ik het woord ‘sportschoen’ al zeg word ik scheel aangekeken. ‘Weet jij wat dat is??’ Zelfs mijn ‘Diva’ vriendinnen konden hun lach niet inhouden toen ik vorig jaar verkondigde dat ik was begonnen met hardlopen.

Mede daarom ga ik jullie het tegendeel bewijzen door middel van dit programma. Ik ben heus wel sportief hoor. Heb niet voor niks dit atletische lichaam van moeder natuur gekregen. Buiten dat ik laat zien hoe sportief ik ben en hoe groot mijn doorzettingsvermogen is leer ik tijdens de uitdaging ook nog eens mijn date kennen. Is alles van het leien dakje gegaan? Heb ik er iets aan over gehouden? Dat mogen jullie allemaal zelf uitvinden door iedere week te gaan kijken!

Dit is echt een geweldig programma die jullie niet mogen én kunnen missen. Ben zeer benieuwd naar de reacties. Haha.

Enjoy!

Love X0,

Jade.

http://www.rtl.nl/reality/loveinthewild/home/
http://www.youtube.com/watch?v=b0WhV1OE1c8

Love in the Wild - Part One

Mijn liefde vinden in het wild

Love in the Wild 2012

Het klinkt zo simpel. Even de 'wild' in gaan en prompt de liefde van mijn leven tegen het lijf aan lopen.

De Amerikaanse versie van Love in the Wild heb ik eens goed onder de loep genomen, voordat ik deelnam aan dit programma. Single mannen en vrouwen die samen de uitdaging aangaan op weliswaar een tropische bestemming midden in het wild. Het is Mike & Samantha het eerste seizoen gelukt om vanaf dag één om bij elkaar te blijven. Tot op de dag van vandaag nog steeds samen! Ook Ken & Janina, de winaars van seizoen twee, zijn nog steeds bijelkaar vanaf de eerste dag. Dus het kan wel! Bovendien houd ik van uitdagingen, dus waarom ook niet? Of ik de love of my life ben tegen gekomen, nog steeds bij elkaar zijn, een maatje heb gevonden of helemaal niemand... Dat is aan jullie om uit te vinden door het iedere maandag op RTL5 te volgen vanaf 20:30u!

Love in the Wild - RTL5
Love in the Wild - Blog
Love in the Wild - Facebook

Love X0,

Jade.

Honing

Je kent vast wel de term; 'Heb ik honing aan m'n reet ofzo?' Nooit gedacht dat ik hier een blog over zou gaan schrijven, but here it goes. Honing.

Laat ik bij het begin beginnen. Jett (Njorjetta) & Jeet (Jade). Jeet & Jet. Jut &Jul. J&J. Hoe je het wendt of keert, we zitten bijna altijd op elkaars lip. Niet letterlijk natuurlijk. Naast het feit dat we het 40u per week met elkaar uithouden op werk, drankjes en dansjes doen, telefoneren, sushi maken en sushi eten, door de McDrive rijden, zingen (dat hoor je liever niet) en onze Pathé pas grof gebruiken, wordt ze ook nog eens mijn partner binnen Luxurious Events! We zijn net ‘honing’. Teveel plak. Ik bedenk me nu wel.. hoeveel we elkaar ook zien en hoeveel we ook delen en beleven.. we hebben nog nooit elkaars schoenen geleend. Terwijl we wel dezelfde schoenmaat hebben. Aangezien Jett een fetish heeft voor haar shoes zal ik me daar ook maar niet aan wagen. Dat is haar tweede liefde (ook honing dus) en ik zou niet dúrven daar tussenin te komen.

Maar goed, honing. Een lieve vriend van mij heeft het al ondervonden. Jett en Steph hebben elkaar gister voor het eerst officieel ontmoet. Onder het sushi maken welteverstaan. Het was duidelijk dat hij niet veel meer over zichzelf hoefde te vertellen, want ja zij wist het toch al. En jongens, het is écht niet zo dat we roddelen hoor. We wisselen alleen wat informatie aan elkaar uit. Waar we onder andere ook om kunnen lachen. Roddelen doen wij namelijk niet. 

Een ander mooi voorbeeld hoe honing wij zijn. Tijdens het stappen. Hier zijn eigenlijk niet veel woorden voor nodig; een foto zegt immers meer dan duizend woorden toch?

Het meest opmerkelijke van alles is; we zijn nooit uitgepraat. Ook als we niet praten hoeven we elkaar alleen maar aan te kijken en we lezen elkaars gedachte of schieten in de lach. In sommige situaties weet ik dat ze weer naar me kijkt van 'Omg.. Dude..', maar kijk ik expres niet. Ik vind het eigenlijk een beetje eng worden, al dat honing. 

Hoewel het niet over een potje honing ging (sorry voor de misleiding) heb ik wel een andere definitie van honing aan het licht gebracht. Een goede, hechte (plak)vriendschap is eigenlijk gewoon honing. 

Zo, en nu een lekker warm kopje thee drinken. Met honing.

Love X0,

Jade.

PS: ik ben echt niet al mijn andere 'honings' vergeten hoor! Ook veel honing liefde voor mijn andere lieve vriendinnen.

Geluk

‘Deze knikker brengt geluk, want hij is heel mooi en doorzichtig’, ‘ik trek mijn afgrijselijke roze gelukssokken aan (ze waren eerst wit), want hiermee won ik die belangrijke basketbalwedstrijd’, ‘met deze Daffy Duck flippo won ik altijd de flippopotjes, dus hij brengt geluk’. 

Geluk. Toeval of zelf in de hand? 

Aangezien ik de naam Jade draag en dat binnen de Chinese termen een edelsteen is die geluk brengt heb ik aan mijn Jade edelstenen in principe genoeg. Ze zullen me tot op zekere hoogte vast wel geluk brengen hoor. Mijn leven hangt niet af van de stenen, zo bijgelovig ben ik ook weer niet. Ik geloof er sterk in dat je het geluk in eigen hand hebt, hoewel ik stiekem wel bijgelovige symbolen en gedachten heb.

Mijn geluksvoorwerpen:

• Buddhabedel (Pandora)
• Buddhabeeld
• Het blauwe oog (Nazar)
• Handje van Hamsa

Buddha brengt je geluk wanneer je dat krijgt van iemand en niet zelf koopt, want dat brengt ongeluk. Dus koop ik geen Buddha. Van mijn moeder heb ik het Buddhabedeltje gekregen en het Buddhabeeldje van een vriend. Wel echt een toffe moet ik zeggen. Het is een dikbuik Buddha die van oorsprong uit China komt die ook wel Pu-Tai wordt genoemd (klein detail). Zijn bijnaam is ‘Happy Buddha’. Wanneer je de buddha met zijn gezicht naar de deur neer zet zal iedereen die binnenkomt met geluk en welkom worden gewenst. Bij mij is dat niet zo, want hij staat met zijn gezicht naar de balkondeur. Had het een beetje verkeerd begrepen.. Anyhow, wat ik níet verkeerd heb begrepen is dat je meer geluk ontvangt als je met regelmaat over zijn dikke buikje wrijft. Moet ik ook wat meer gaan doen, want wat extra geluk kan ik wel gebruiken..

Ieder land heeft volgens mij zijn eigen ‘gelukssymbool’. De meeste kennen ook wel het amulet in de vorm van een oog uit Turkije welke ‘Nazar’ wordt genoemd. Waar ik ook kwam in Turkije; taxi, bus, winkel.. Het viel me op dat iedere Turk echt minstens drie Nazars bij zich droeg.

'Men gelooft dat het blauwe oog alle slechte energie van het boze oog absorbeert of zelfs terugstuurt naar degene die je dit ongeluk aan wilde doen.' (Bron: http://www.eenbeetjegeluk.nl)

Vandaar dus. Op mijn laatste verjaardag heb ik ook een Nazar gekregen. Het zou mij dus moeten beschermen tegen het kwaad... Heb 'm netjes naast mijn bed gehangen er van uitgaande dat mij geen kwaad wordt gedaan. Ik ben benieuwd.

Eén van mijn liefste vriendinnetjes heeft een paar weken geleden een gelukssymbool voor mij uit Marokko meegebracht; Handje van Hamsa (Hamsa betekend vijf), ofwel Fatima’s hand. Over het algemeen staat het symbool voor geluk. Er zijn natuurlijk meerdere vormen van handen. Deze hand heeft het extraatje dat ik meer geluk zou moeten krijgen in liefde. Ook daar ben ik huiverig voor, but keep positive! Ze vertelde me dat het handje hoog moet liggen in mijn slaapkamer; dus hij ligt op mijn kast. Beetje jammer, want zo kan ik nog niet dat handje zien. Hoe kan ik er dan in geloven? Dan maar deze goed gefotografeerde foto.

Gaat goed met mijn geluksvoorwerpen tot nu toe! Ontzettend leuk dat ik deze symbolen heb gekregen, kennelijk gunnen deze lieve mensen mij veel geluk en liefde (hoe kan het ook anders).

Hoewel ik niet graag toegeef bijgelovig te zijn, moet ik wel toegeven dat ik altijd naar een bepaald stukje hout zoek als ik wil gaan 'afkloppen'. Ook een paraplu klap ik pas uit als ik buiten ben, want anders brengt dat ongeluk. Doordat dit ooit vroeger door moeders is gezegd is me dit altijd bijgebleven en doe ik dat expliciet niet. Ook mijn tas zal ik nooit meer op de grond neerzetten. Nadat de moeder van mijn ex-vriendje mij vertelde dat het geld weg loopt en het financieel dan slecht zal gaan claim ik altijd een aparte stoel voor mijn tas. Sowieso voor mijn dure tas trouwens :-)

In dat vrijdag de 13^de gebeuren geloof ik totaal niet. In China is het zelfs zo dat daar het ongeluksgetal 4 is en het geluksgetal 8. Zowel 4 als 8 zijn beide mijn favoriete getallen (geb.dat. 4/8), maar geluksgetallen?? Dat gaat me iets te ver. Ze hebben mij in ieder geval nooit geluk gebracht bij roulette in het casino dus dat zegt voor mij al genoeg.

Iedereen wilt geluk en probeert dat op zijn eigen manier te bereiken of vast te houden. Ik doe dat door het zelf in  de hand te houden. Mét Hamsa.

Love X0,

Jade.

Chocolate

De meeste dames zullen het met me eens zijn; chocolate is like freaking heaven!

Verkade, milka, cote d’or zijn op z’n tijd lekker, maar wat écht goddess is dat zijn de overheerlijke bonbons van Leonidas. Eens in de zoveel tijd ben ik mezelf verplicht om een goudkleurig doosje met zelf gekozen bonbonnetjes te kopen. Witte chocolade met coffee cream en een hazelnootje. Melkchocolade met praliné van binnen. Vraag me niet hoe, maar het kwijl druipt bij wijze van spreke al uit de mond als ik de bonbons alleen al uit zoek. Daarbij probeer ik zo lang mogelijk met het doosje te doen. Want ja, wie bewaart heeft wat! Dacht ik zo maar met geld. Okay, dat ter zijde. In ieder geval, afgelopen week waren er weer de welbekende Dwaze Dagen van de Bijenkorf. Staat bekend om de uitverkoop van kleren, schoenen,  sieraden, woonaccessoires en cosmetica. Als een echte shopaholic kon ik het natuurlijk niet laten om iets te kopen tijdens deze dagen.

 

Buiten de aankoop van mijn favoriete luchtje kwam moeders met het idee om langs de koekjes, cupcakes en taartjes te lopen. Aangezien ik te druk bezig was met het zoeken naar een andere goeie aankoop was ze maar alleen gegaan. Was ik maar mee gegaan want ze kwam terug met zo iets ontzettend lekkers! Chocolate cake! En niet zomaar een chocolate cake; aan de buitenkant chocoladeglazuur met van binnen chocoladecrème en een aardbei moesje.

Zo lief als m’n mams is heb ik ‘m uiteraard gekregen. Nog nóóit zo’n heerlijk, luchtig, smakelijk, goddelijk chocolate cake gegeten.. Ik wilde ‘m eigenlijk niet eens delen! Dus hooguit alleen met mijn huisgenootje gedeeld die ook helemaal lyrisch is over deze cake. Bij deze; loop je ooit weer door de Bijenkorf? Vergeet vooral deze goddess cake niet mee te nemen. Het mag best! Chocolate stopt niet bij repen, mousse, M&M’s of drinken en vooral de dames onder ons moeten onszelf ten slotte regelmatig verwennen met dit  soort ‘dure’ chocolate. 

Enjoy!

Love X0,

Jade.

 

Help mij aan deze wereldbaan! opzoeknaarPenelope152

Droombaan

‘Wat wil jij later worden als je groot bent?’ ‘Actrice’.Hoewel ik een stil en verlegen meisje vroeger was, verkleedde ik me altijd als‘oud omatje’ en zette ik een toneelstukje op. Een lakentje om mij heen, een hawaii krans om mijn nek en gebogen lopen met een plastic stok. Dat waren dé items om in de spotlights te staan... in de woonkamer. Spotlights, in het middelpunt van belangstelling staan. Wilde ik toen al! Ken je de ‘moppentoppers’ nog? Kon ik véél beter. Eindeloze moppen vertelde ik tot vervelens toe. ‘Pfff..’ gezucht en gekreun.. ‘Komt er nog een einde aan je mop?’ aldus moeders.
Mijn veelbelovende CV in de toneel carrière ziet er als volgt uit:

· Kerst toneel uitvoering op de basisschool (groep 6)

· Een kindermusical in het Kijkduinpark

· Eindmusical groep 8

Uiteraard wilde ik meer. Rabarber was de volgende stap. Dat is een jeugdtheater school waar ik vanaf mijn 14de jaar toneel leerde spelen en jaarlijks een uitvoering neerzette. Met de achterliggende gedachte dat ik de nieuwe ster zou worden van Goede Tijden Slechte Tijden. Of dé nieuwe filmster op het witte doen en wie weet wel in Amerika... Mijn droombaan..
Helaas, 12 jaar later, ziet de realiteit er íets anders uit dan ik had gehoopt. Netjes achter mijn bureau achter mijn beeldscherm, van maandag tot en met vrijdag werkzaam van half 9 tot 5. Voor een baas nota bene.

Een kantoorbaan. Mijn droombaan? Nee, niet bepaald.

In de loop der jaren is mijn droombaan van internationale filmster langzaam overgegaan naar meer een realistischebaan; event planner. Daarom ben ik begonnen een event bureau op te starten; Luxurious Events. Waarom deze naam en waarom events? Dat krijg je als je de volgende keywords bij elkaar neerzet:

organiseren, self-employed, wedding- en partyplanner, luxe, extraordinary, perfectionist, high class.

Hallo?! Wie wilt dat nou niet? Een ge-wel-dige vrijgezellenfeest met wilde dansers a la Magic Mike, een onvergetelijke bruiloft alsof je in een sprookje leeft of een personeelsfeest waar 20 jaar later nóg over wordt gesproken. Dat kan alleen maar als je dat door Luxurious Events hebt laten organiseren!

Ik weet het mooi te vertellen, maar als iets moeilijk is, dan is dat wel de eerste opzet van je eigen bedrijf(je). Freelance opdrachten heb ik erop zitten, maar nog niet wat ik écht wil.



Penelope is mijn volgende doel. Ik voel een vage flash back naar het onbereikbare aankomen. De afgelopen week heb ik vrijwel iedereen gespammed op Facebook, Twitter, WhatsApps, collega’s en op straat of men wilt stemmen op mij en het liefst met zoveel mogelijk e-mailadressen die je hebt en natuurlijk elke dag.Mijn prikbord berichten worden gedeeld en mijn tweets worden geretweed.

‘Waar stem ik op’? ‘Wat is dat dan?’ ‘Mijn mailbox wordt toch hoop ik niet vol gespammed met reclame hè?!’

Bij deze mijn uitleg: ‘Droombaanzoekt Penelope.’ Een ziektekostenverzekering genaamd PNOzorg is speciaal gericht op mensen die werkzaam zijn in de media. Zij zijn op zoek naar Penelope die voor een half jaar lang PNOzorg in contact brengt met de creatieve wereld. Dat gaat bijvoorbeeld door middel van social media, events bezoeken en contacten leggen.
Dit is een geweldige kans voor mij om voor een langere periode een freelance opdracht te realiseren. Zoals ik al eerder zei heb ik op bijna alle manieren gespammed, behalve via mijn blogspot nog niet! Dus bij deze; Please, VOTEfor me! Help mij aan deze droombaan! Ik wil het zo, zo, zo, zo, zoooo graag!

Uiteraard kan je daar ook wat voor terug krijgen. Aangezien wij bij Luxurious Events ook gespecialiseerd zijn in het maken van luxe cupcakes maak je kans op 12 luxe cupcakes met smaken naar keuze. Laat je e-mailadres bij mij achter en woensdag 10 oktober wordt de winnaar bekend gemaakt!

Bedankt voor jullie tijd (en het stemmen!!) en op naar de volgende blog!

Love X0,

Jade.

Help mij aan deze wereldbaan! opzoeknaarPenelope152